Onrustig

Het gevoel dat ik nog heel veel moet doen, maar alsof het lijkt dat ik nergens aan toe kom, dat onrustige gevoel dat vind ik zo irritant. Het maakt ook niet uit of ik me voor dit gevoel probeer af te sluiten of niet, dat gaat gewoon simpelweg niet. Als ik ’s avonds naar bed ga, lig ik nog heel lang te piekeren wat ik allemaal nog graag gedaan zou hebben. Of ik lig al te bedenken wat ik de dag erna wil gaan doen. En het ergste is, het heeft helemaal geen zin om te bedenken wat ik ‘’morgen’’ wil gaan doen, want ik weet helemaal niet of ik een goede of slechte dag zal hebben. Ik probeer daarom ook niet al teveel stil te staan bij de onrust die ik op dat moment dan heb. Doe ik dat wel dan werkt dat voor mij vaak alleen maar averechts.

Maar door dat onrustige gevoel, heb ik altijd het idee dat er niets uit mijn vingers komt. Iets dat niet klopt, want ook tijdens deze onrustige dagen probeer ik me zoveel mogelijk aan mijn schema te houden. Gelukkig heb ik dit soort periodes niet zo heel erg vaak en dat is maar goed ook. Afgelopen weken waren voor mij dan ook extreem chaotisch, alles was druk, thuis van alles regelen, maar ook in het huishouden. Het was zelfs voor mijn gevoel zo chaotisch dat ik er op een of andere manier niet eens aan toe kwam om mijn blog te schrijven. Terwijl ik hier normaal gesproken met gemak tijd voor vrij kan maken en het ook ontspannend werkt, was dit afgelopen week dus niet zo. Vandaar dat vorige week ook geen blog is verschenen L.

Maar goed de rust lijkt weer te zijn teruggekeerd. Er zijn weer wat dingetjes opgepakt die zijn blijven liggen, dat geeft ook rust. En ik heb met heel veel rust en plezier deze blog geschreven.