Plafond dienst

Deze week begin ik met een plaatje. Dit ziet er behoorlijk schokkend uit dat weet ik. Maar dit is een plaatje van het hoe lichaam van iemand met fibromyalgie eruit zou zien als het zichtbaar was. Nou deze week was dit voor mij extra herkenbaar, ik voel me bond en blauw. En mijn rug voelt inderdaad zoals het hier op de foto eruit ziet. Geloof me zeer pijnlijk.

Het mooie lenteweer laat nog even op zich wachten, helaas. Afgelopen week was vochtig en koud, een funeste combinatie voor het overgrote deel van de fm patiënten en dus ook voor mij. Het kleine beetje energie dat ik kreeg van het mooie weer vorig weekend, verdween bijna meteen en mijn lichaam ging weer op stand: slow motion.

Maar goed eigenwijs als ik ben en zeker niet altijd accepteer dat ik fm heb, ben ik dinsdag begonnen met opruimen in huis, want ik wilde graag eens met het interieur gaan schuiven. Hier ben ik dan ook dapper alleen aan begonnen, Girl Power J. En woensdag ben ik hier samen met mijn moeder mee verder gegaan, uiteindelijk kwam het toch allemaal niet zo uit als dat ik wilde en werden de meeste spullen weer, je raadt het al, op de oude plek terug gezet. Al met al hebben we wel een aantal spullen verschoven en dat geeft meer rust en ruimte. Maar dit alles was wel teveel van het goede, mijn lichaam is hier niet meer voor gebouwd en tegen het einde van middag stortte ik dan ook in. Eind van de middag moest ik mijn oudste zoontje nog naar het zwembad want hij had een intake voor zwemles. Omdat ik dit nog moest ben ik ’s middags even op de bank gaan liggen, maar ik had zoveel van mijn lichaam gevraagd met al het sjouwen dat ik geen oog dicht kon doen, mijn lichaam was te onrustig. Helaas bleef het niet bij deze ene middag, nu heb ik alweer een aantal dagen plafond dienst. Ik moet er wel bij zeggen dat ik dit gelukkig niet altijd heb, er zijn ook periode dat ik heel erg goed slaap. Maar of ik nu extreem vroeg naar bed ga of laat (voor mij doen laat) dat maakt helaas niets uit, ik lig anderhalf tot twee uur te woelen voordat ik eindelijk in slaap val. Echt slapen doe ik niet, ik val niet in een diepe slaap, dus bij het minste of geringste ben ik weer wakker en dan begint het weer van vooraf aan. Zeer vermoeiend. Dit doet mijn lichaam ook geen goed, ondanks de pijnstilling komt de pijn er gewoon doorheen alsof ik geen pijnstilling gebruik.

Voor nu zit er niet veel op dan rustig af te wachten totdat mijn plafond dienst er weer op zit en ik weer een goede nachtrust krijg.

SWEET DREAMS!!