Voor jezelf opkomen

Inmiddels is het alweer weken geleden dat ik voor het laatste geblogd heb. Allereerst wil ik ook via deze weg iedereen nog een keer bedanken voor de lieve berichtjes toen mijn jongste zoontje in het ziekenhuis lag. Gelukkig hebben we niet lang hoeven blijven en was de kleine man sterk genoeg om ook in het ziekenhuis alles op eigen kracht te blijven doen. En ook mijn gezin zit nu volop in de verkoudheid en griepfase, maar ja, wie niet.

Een paar weken geleden schreef ik dat ik heel erg op zoek naar mijn balans, voornamelijk ook omdat de fm in vele malen erger compleet terug was. In alle eerlijkheid kan ik zeggen dat er veel is veranderd in de afgelopen weken. Door een tip van iemand ben ik veel gaan lezen over vitamine b12 en tot mijn grote verbazing bleek, dat fm en vitamine b12 tekort heel veel dezelfde symptomen geven. En nu wil echt niet zeggen dat iedereen die fm heeft een tekort aan vitamine b12 heeft en andersom. Het kan dus zijn dat je en/en hebt of dat daadwerkelijk de verkeerde diagnose is gesteld. Maar hoe kom je hier nu achter? Ik ben opnieuw aan de slag gegaan met mijn huisarts, ik had me van te voren heel erg goed laten informeren, zodat ik ook wist waar ik het over had. Niet geheel onhandig overigens want mijn huisarts sprong niet echt een gat in de lucht. Maar goed na gesproken te hebben als brugman ging mijn huisarts overstag. Ik vond het persoonlijk heel erg jammer dat we geen behandeling gingen starten voor mijn vitamine b12 tekort omdat mijn methylmalonzuur goed was. En begrijp me niet verkeerd, ik begrijp dat er richtlijnen zijn en dat die er niet voor niets zijn. Maar wat nou als dit een oplossing kon bieden, om er achter te komen of fm de verkeerde diagnose was. En zo niet (dit lijkt ook het geval), wat als de behandeling van de b12 tekort, klachten zou verminderen en in het hele proces ik beter kan omgaan met mijn fm. Ik zag en zie dit als een enorme win-winsituatie. Inmiddels ben ik al een aantal weken bezig met het injecteren van de vitamine b12 en tot nu toe is het grootste verschil dat de spanning op mijn spieren wat minder extreem is. Ik niet altijd meer het gevoel heb dat ik met lood in de benen de trap op loop en ik kan weer bijna volledig pijnvrij stofzuigen. Dit alles neemt niet weg dat ik nog steeds heel veel fm klachten heb en nog steeds veel pijn heb, maar goed een beginnetje is gemaakt. Heb nu via de huisarts een verwijsbrief gekregen voor een reumatoloog die ook veel af weet van vitamine b12, dus hopelijk kan ik met die arts een plan opstellen. Kijken hoe nu verder.

Wat betreft mijn balans, die heb ik weer zo goed als helemaal terug gevonden. Ook hierin ben ik voor mezelf tegen mezelf opgekomen (en nee ik heb geen gespleten persoonlijkheid, dat ik een heel dialoog met Me, Myself and I ben aangegaan ;) ). Ik ben langzaam aan dingen zoals bijvoorbeeld in het huishouden gewoon weer gaan oppakken. Tussendoor voldoende rust nemen en dan weer verder. En wanneer dit ook nog eens goed uitpakt, is dit vooral mentaal een enorme boost. Neemt niet weg hoor, dat ik af en toe nog steeds een dag heb, dat ik denk het liefst zou ik nu kei hard gaan zitten janken. Maar ik heb wel een heel goed gevoel over de afgelopen weken. Er is veel in het positieve veranderd. Big smile. Hopen dat ik dit vast kan houden.

Het gesprek met de reumatoloog, dat wordt vervolgd……