Het neeeee niet nu gevoel

Ken je dat gevoel, sta je net de afwas te doen krijg je jeuk aan je neus of ben je net het gehakt aan het kneden omdat je gehaktballen wilt maken, gaat je telefoon, dan denk je bij jezelf, neeeeeee niet nu. Dit zijn nog maar kleine simpele voorbeelden, maar als fibro patiënt heb ik dit gevoel iedere dag. Dit begint natuurlijk al bij het opstaan met pijn, maar toch voor mij geld pijn went. Want iedere keer als ik denk nu is mijn grens toch wel bereikt, blijkt dit nog steeds niet het geval te zijn. Mijn al hele hoge pijngrens wordt toch nog steeds verlegd.

Maar het neeeee niet nu gevoel, heb ik deze week vaker gehad dan me lief is. Misschien ligt het aan het behoorlijk koude weer of aan het feit dat het best (zeg maar heel veel) energie heeft gekost van de week toen er 3 van de 4 kinderen hoge koorts hadden. Wat precies de oorzaak was, ik heb geen idee maar het is wel bijzonder vervelend. Ga ik voor het eerst in lange tijd een dagje weg met mijn moeder, mijn oma en mijn jongste (verplichte rustpauzes), voel ik ieder botje in mijn voeten en geloof me dat zijn er heel veel. Tijdens het winkelen heb ik maar gelzooltjes gekocht voor in de schoenen en ik kan je vertellen, daar werd ik heel blij van. Tuurlijk de pijn was niet meteen weg, maar deze verminderde wel drastisch en ik voelde me voeten gewoon tot rust komen. Die gelzooltjes in de schoenen is echt een aanrader.

Voor het eerst in lange tijd, viel ook het gevoel in mijn onderbenen weer weg. Waar ik hier de eerste keer toen het gebeurde doodsbang van werd, heb ik dat nu niet meer. Op een of andere manier kan ik hier tegenwoordig heel rustig onder blijven, wel hoop ik natuurlijk altijd dat het niet erger wordt. Het gevoel verliezen in mijn onderbenen gebeurde op dezelfde dag als die enorme pijn in mijn voeten. Dit had ik al toen ik ’s nachts een keer naar de wc liep. Ik baalde wel, want ik had me verheugd op een dagje winkelen. Maar ik heb me niet gek laten maken en ben er ook niet wakker van gaan liggen. Ik ben rustig verder gaan slapen en ’s ochtends heb ik extra lang onder de douche gezeten. Ja je leest het goed gezeten. Soms baal ik daar wel van dat ik zittend moet douchen, zeker omdat het al een paar weken zo goed ging dat dit niet meer nodig was. Al gauw leg ik me dan toch neer bij het feit dat ik zittend moet douchen en probeer ik het beste te maken van een ‘’oh nee niet nu’ situatie.