Inmiddels is het alweer weken geleden dat ik voor het laatste geblogd heb. Allereerst
wil ik ook via deze weg iedereen nog een keer bedanken voor de lieve berichtjes
toen mijn jongste zoontje in het ziekenhuis lag. Gelukkig hebben we niet lang
hoeven blijven en was de kleine man sterk genoeg om ook in het ziekenhuis alles
op eigen kracht te blijven doen. En ook mijn gezin zit nu volop in de
verkoudheid en griepfase, maar ja, wie niet.
Een paar weken geleden schreef ik dat ik heel erg op zoek naar mijn balans,
voornamelijk ook omdat de fm in vele malen erger compleet terug was. In alle
eerlijkheid kan ik zeggen dat er veel is veranderd in de afgelopen weken. Door
een tip van iemand ben ik veel gaan lezen over vitamine b12 en tot mijn grote
verbazing bleek, dat fm en vitamine b12 tekort heel veel dezelfde symptomen
geven. En nu wil echt niet zeggen dat iedereen die fm heeft een tekort aan
vitamine b12 heeft en andersom. Het kan dus zijn dat je en/en hebt of dat
daadwerkelijk de verkeerde diagnose is gesteld. Maar hoe kom je hier nu achter?
Ik ben opnieuw aan de slag gegaan met mijn huisarts, ik had me van te voren
heel erg goed laten informeren, zodat ik ook wist waar ik het over had. Niet geheel
onhandig overigens want mijn huisarts sprong niet echt een gat in de lucht. Maar
goed na gesproken te hebben als brugman ging mijn huisarts overstag. Ik vond
het persoonlijk heel erg jammer dat we geen behandeling gingen starten voor
mijn vitamine b12 tekort omdat mijn methylmalonzuur goed was. En begrijp me
niet verkeerd, ik begrijp dat er richtlijnen zijn en dat die er niet voor niets
zijn. Maar wat nou als dit een oplossing kon bieden, om er achter te komen of
fm de verkeerde diagnose was. En zo niet (dit lijkt ook het geval), wat als de
behandeling van de b12 tekort, klachten zou verminderen en in het hele proces
ik beter kan omgaan met mijn fm. Ik zag en zie dit als een enorme
win-winsituatie. Inmiddels ben ik al een aantal weken bezig met het injecteren
van de vitamine b12 en tot nu toe is het grootste verschil dat de spanning op
mijn spieren wat minder extreem is. Ik niet altijd meer het gevoel heb dat ik
met lood in de benen de trap op loop en ik kan weer bijna volledig pijnvrij
stofzuigen. Dit alles neemt niet weg dat ik nog steeds heel veel fm klachten
heb en nog steeds veel pijn heb, maar goed een beginnetje is gemaakt. Heb nu
via de huisarts een verwijsbrief gekregen voor een reumatoloog die ook veel af
weet van vitamine b12, dus hopelijk kan ik met die arts een plan opstellen. Kijken
hoe nu verder.
Wat betreft mijn balans, die heb ik weer zo goed als helemaal terug
gevonden. Ook hierin ben ik voor mezelf tegen mezelf opgekomen (en nee ik heb
geen gespleten persoonlijkheid, dat ik een heel dialoog met Me, Myself and I
ben aangegaan ;) ). Ik ben langzaam aan dingen zoals bijvoorbeeld in het
huishouden gewoon weer gaan oppakken. Tussendoor voldoende rust nemen en dan
weer verder. En wanneer dit ook nog eens goed uitpakt, is dit vooral mentaal
een enorme boost. Neemt niet weg hoor, dat ik af en toe nog steeds een dag heb,
dat ik denk het liefst zou ik nu kei hard gaan zitten janken. Maar ik heb wel
een heel goed gevoel over de afgelopen weken. Er is veel in het positieve
veranderd. Big smile. Hopen dat ik dit vast kan houden.
Het gesprek met de reumatoloog, dat wordt vervolgd……
