Wat als er tijdens je zwangerschap ‘’iets gebeurd’’ waar ook de artsen geen
antwoord op hebben? En in hoeverre speelt de fm een rol op dat ‘’iets’’?
Mijn eerste twee zwangerschappen verliepen (op bekkeninstabiliteit tijdens
de tweede zwangerschap na) heel goed. Eigenlijk volgens het boekje. Tijdens
mijn tweede zwangerschap kreeg ik te maken met aanhoudende blaasontsteking en
uiteindelijk voelde ik de baby niet meer bewegen. Dit kwam mogelijk door de
blaasontsteking die maar niet overging. De diagnose fm had ik toen ook nog niet
gehad.
Tijdens mijn derde zwangerschap kreeg ik helaas ook al vroeg te maken met
aanhoudende blaasontstekingen en bij week 28 van de zwangerschap voelde ik de
baby niet meer bewegen. Dagelijks heb ik een ctg (hartfilmpje van de baby)
gehad om te controleren of alles nog in orde was. De reden waarom ik de baby
niet voelde bewegen is eigenlijk tot op de dag van vandaag een raadsel
gebleven. Het enige wat bedacht werd was, de placenta ligt op de voorwand dit
zorgt voor extra demping, of door de blaasontstekingen is de baarmoeder
waarschijnlijk zo geïrriteerd geraakt dat hierdoor het gevoel minder is
geworden. En hoewel ik niet iemand ben die heel snel iets linkt aan fm, heb ik
toch regelmatig een gevoel gehad dat de fm hier best wel eens een rol in heeft
gespeeld.
Nu met mijn vierde zwangerschap blijft mijn fm behoorlijk rustig, ik voel
me best goed en heb minder pijn. En de ‘’klachten’’ die ik heb zijn allemaal
zwangerschap gerelateerd. Helaas ook nu weer aanhoudende blaasontstekingen
(hier heb ik normaal gesproken nooit last van) en slik nu preventief tot het
einde van mijn zwangerschap antibiotica. Mijn bekkeninstabiliteit begint wel
weer op te spelen, vooral ’s nachts. Maar gelukkig blijft het nog beperkt tot
’s nachts en ’s ochtends. Als ik eenmaal opgang ben dan is het goed (ik ben nu
net een diesel, die moet even opgang komen ;) ). Dus dat mijn fm tijdens mijn
zwangerschappen heel rustig blijft is natuurlijk super positief en ontzettend
fijn. Helaas begint het leven voelen van de baby ook in dit geval drastisch minder
te worden en waar voorheen de artsen nog zeiden, ja het zal wel komen omdat de
placenta op de voorwand ligt, kunnen ze dat in dit geval niet zeggen. En natuurlijk
kan het ook zijn dat het bij mijn zwangerschappen hoort, alleen hetgeen dat wel
raar is en blijft, is dat ik mijn kinderen tot op een zekere hoogte heel erg
goed voelde met een heel duidelijk ritme, al vrij vroeg in de zwangerschappen.
Al met al ben ik super blij dat de klachten van mijn fm tot een minimum
beperkt zijn, maar de komende weken blijven onrustig door het minder leven
voelen. Tsja en om met de woorden van Johan Cruijff te spreken ‘’ elk voordeel
heb z’n nadeel’’. Hopelijk gaan de laatste loodjes een beetje snel of heb ik
het geluk dat ik de baby toch weer goed ga voelen.
P.s. voor iedereen die
fm heeft en zwanger wil worden of nog twijfelt vanwege de fm of misschien op dit
moment ook in blijde verwachting is, het is absoluut niet bewezen dat mijn fm
de reden is voor het minder leven voelen. En het is ook zeker niet de bedoeling
om iemand hier bang mee te maken. Er zijn heel veel vrouwen die fm hebben en
kinderen op de wereld hebben gezet, en al deze vrouwen hebben hun zwangerschap
anders ervaren. En bij de een heeft het een positieve invloed op de fm en bij
de ander juist niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten