maandag 21 november 2016

Gevangen in mijn lijf

Pfffff zucht, waar zal ik eens beginnen, eerst een was draaien en dan een was wegvouwen of toch eerst stofzuigen of nee misschien is het handiger om eerst de vaatwasser uit te ruimen en als ik nog tijd overheb dan ruim ik in huis nog verder op. Met deze gedachten lag ik van de week ’s nachts in bed, bruisend van energie en me heel erg goed voelend met het gevoel dat ik de hele wereld aan kon. Maar toen werd het ochtend en bleven er van al die mooi bedachten plannen niets meer over, het idee alleen al dat ik moest douchen kostte al energie. Ook een lange warme douche mocht niets baten, maar ja lang de tijd om heel rustig aan te doen heb ik dan weer niet, want er zijn twee jongens die naar school moeten. Dus hup hup, voor iedereen ontbijt maken, tassen klaarmaken voor school en de kinderen aankleden. Eenmaal weer thuis en de jongste twee op bed, zak ik als een plumpudding op de bank. (op school heb ik ooit eens een film gezien over een jongetje (super mager) en hij dacht zelf altijd dat ie een ‘’superheld’’ was maar met een zuchtje wind viel hij al om hihi, punt van dit verhaaltje is, hij werd door andere jongens ‘’puddingtarzan’’ genoemd) Nou zo voel ik me dan ook, het gevoel hebben dat ik heel veel kan maar dat zelfs een douche nemen nog te vermoeiend is.


Daarnaast zijn er natuurlijk ook die andere dagen, die dagen of je je nu wel of niet goed voelt er ook een hoop gedaan moet worden. Die dagen had ik afgelopen week, er moest veel gebeuren in huis voor de verjaardag van mijn dochtertje. Mijn moeder was zo lief om weer te helpen, zodat ik minder belast werd. Vrijdag heb ik de hele dag in de keuken gestaan om de verjaardagstaarten te bakken. En omdat ik dat leuk vind om te doen, gaat me dat ook goed af. Maar vrijdagavond en in het weekend ’s avonds dan komt de klap. En niet zo’n kleine klap ook, alles doet weer zeer, super moe. Dan besef ik me weer eens te meer dat ik gevangen zit in mijn lijf. Het is helaas niet anders, de komende dagen maar wat rustiger aan doen en extra goed naar mijn lichaam luisteren. En dan gaan we gewoon weer door ;).


2 opmerkingen:

  1. Zo ontzettend herkenbaar! Ik heb alleen het "geluk" er ook nog ADD bij te hebben. De medicatie die ik daarvoor slik (dexamfetaminesulfaat) helpt namelijk erg goed tegen de energieschommelingen. Die medicijnen worden in de VS ook regelmatig voorgeschreven bij FM

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi, ja het is altijd jammer dat ze in nederland nog niet zover zijn op het gebied van medicatie en dergelijke. Wel ontzettend fijn dat je niet zoveel last hebt van energieschommelingen. Heel veel sterkte met alles.

    BeantwoordenVerwijderen