Fysiotherapie moderne versie van de pijnbank?

Afgelopen week maar weer eens naar de fysiotherapie geweest. Dit was namelijk alweer weken geleden, normaal gesproken ga ik iedere week (als het heel slecht met me gaat), om de week of om de twee weken (als het beter met me gaat).

Van de week was het weer zover, heb altijd het gevoel dat ik gemarteld wordt. Mijn rug wordt los gemasseerd of soms zelfs gekraakt. Maar ben altijd ook wel weer blij en opgelucht als ik geweest ben. Naast dat ik ontzettend veel spierknopen in mijn rug heb, verschuiven ook nog eens mijn rugwervels ( oke, vet beangstigend idee). En door het verschuiven van mijn rugwervels krijg ik steeds meer klachten, hierdoor straalt de pijn uit naar mijn benen, enkels en voeten maar ook naar mijn nek en armen. Mijn rug is dus mijn grootste struikelblok. Niet de fysiotherapeut is de beul maar mijn eigen lichaam L.

Wanneer ik me goed voel vooral lichamelijk (lees vooral in de warme periodes van het jaar) dan kan ik best een paar weken overslaan voordat ik weer naar de fysiotherapie ga, mijn spieren blijven dan soepeler en heb dus minder spierknopen. En hoe warm ik mijn lichaam in de koude maanden van het jaar ook probeer te houden met allerlei verschillende trucjes, het effect is maar van korte duur.

Iedereen kent het sprookje van Assepoester wel, zij mocht van de goede fee naar het bal van de prins zolang ze maar voor klokslag twaalf uur weer thuis was. In deze koude maanden voel ik me net Assepoester en mijn fysiotherapeut is dan een ‘’soort’’ goede fee, mijn klachten worden verminderd maar (misschien niet precies om klokslag twaalf uur) binnen HELE korte tijd is alles weer zoals het was. Weg sprookje.

Om te zorgen dat mijn ‘’sprookje’’ toch enigszins een happy end krijgt, ben ik nu mijn rugspieren extra aan het trainen. En zit er zelfs (ook op aanraden van mijn fysio) aan te denken om zo’n bal (soort gigantisch skippybal, vinden mijn kinderen ook vast leuk haha) aan te schaffen om mijn rugspieren nog sterker te maken. Hoop zo dat ik hier baat bij heb.