Toch maar pijnstilling

Ppppffffffff, hele heftige weken achter de rug. Ken je dat liedje van Herman van Veen – Opzij, nou zoiets zeg maar. Voor het eerst in weken weer naar de fysiotherapie geweest, dat had heel even geholpen, maar binnen 24 uur was ik weer terug bij af. Vanwege de klachten ben ik constant moe, dus besloten om toch maar eens langs de huisarts te gaan en samen even in conclaaf te gaan. Samen besloten dat het misschien toch wel eens een goed idee kan zijn om weer een keer bloed te laten prikken (lees ik ben ruim 3 weken geleden bij de huisarts geweest, heb nog geen bloed laten prikken, Nieuwsgierig geworden J hieronder lees je hoe dat komt). En in overleg met de huisarts maar besloten dat het toch tijd werd dat ik mijn lichaam eens wat rust ging gunnen. Dus het zou beter zijn als ik pijnstilling zou gaan nemen. De categorie paracetamol werkt helaas niet, maar alle zware pijnstilling, soort verdovende middelen, zoals morfine-achtige wil ik niet. Ik heb 3 kleine kinderen en ik wil alert blijven. En hoe dom misschien ook dan ben ik super hard voor mezelf, dan lijdt ik maar pijn denk ik dan, misschien went het wel een keer. Sterker nog ik heb al zolang pijn ik weet niet beter. Maar goed gelukkig had de huisarts een tussen oplossing, Zaldiar, gedeelte tramadol gedeelte paracetamol en ik moet zeggen het haalt de scherpe kantjes er vanaf. Hoelang dit zo blijft, geen idee, dat zie ik dan wel weer, maar dit heb ik voor nu toch al gewonnen. In de tussentijd ook een speciaal kussen aangeschaft om mijn rugspieren aan te sterken. Leek me iets praktischer dan zo’n gigantische ergonomische bal (wel minder leuk voor de kinderen ;) ).

En zoals velen van jullie ongetwijfeld zelf ook hebben ondervonden, heerst er de griep. Nou ik kan je vertellen daar wordt je als moeder van 3 kleine kinderen niet vrolijk van. Eerst wordt de oudste ziek na al een paar weken verkouden te zijn geweest, hele hoge koorts en overal spierpijn, maar knapt gelukkig naar een paar dagen aardig op. Gelukkig dacht ik, maar dan, de middelste die de griep krijgt, ook hij heeft hele hoge koorts, spugen, diarreeHHH en heel erg hoesten, de bekende griepverschijnselen. In de tussentijd begint de kleinste (2 maanden oud) ook te hoesten en minder te drinken. En omdat ik een gelukkige huismoeder ben, en door de fm minder weerstand had, werd ik zelf ook nog eens ziek. Maar ja als moeder zijnde heb ik eigenlijk helemaal geen tijd om ziek te zijn en al helemaaaaaaaaaaaaal niet als mijn kinderen dan ook nog eens ziek zijn. Omdat mijn dochtertje steeds zieker werd, ben ik toch met alle kinderen naar de huisarts geweest. Heb letterlijk peentjes gezweet, maar goed mijn kinderen gaan voor alles. En tot overmaat van ramp werd ze opgenomen in het ziekenhuis met beginnende uitdroging en het rs virus (een verkoudheidsvirus wat bij kleine kinderen op de longen slaat en er heel erg veel slijm in/op de longetjes kan komen) en in haar geval ook nog eens een hele zware variant van het virus. Inmiddels is ze gelukkig weer thuis, maar we hebben samen ruim een week in het ziekenhuis ‘’gewoond’’. Iedere avond even met het thuisfront gebeld om te vragen hoe hun dag was gegaan, iedere avond kreeg ik de vraag van een van de jongens wanneer ik samen met hun zusje naar huis kwam en vertelde ze me hoeveel ze me miste. Nou geloof me, dat in combinatie met het heel erg ziek zijn van mijn dochtertje, dat brak mijn hart. Mijn hart is nog nooit zo vaak gebroken geweest als die week. En zodra ik even een momentje voor mezelf had, stortte ik even compleet in, heb mijn ogen uit mijn hoofd gehuild, om mezelf vervolgens weer bijeen te rapen om er weer voor mijn dochtertje te kunnen zijn. Ik moet zeggen dat ik in deze week ook erg blij was met de pijnstilling die de huisarts had voorgeschreven. Goed het is wel net zoals een leeuw die langzaam op zijn prooi afgaat en dan ineens toeslaat, zo werkt deze pijnstilling ook, in het begin haalt het de scherpe kantjes eraf en dan langzaam aan begint de pijn weer steeds erger te worden en dan BAM daar is het weer. Alles doet weer zeer op het oude niveau.

Maar jeetje ik ben zo blij dat we weer thuis zijn, mijn gezinnetje weer compleet. Met mijn dochtertje gaat het gelukkig weer de goede kant op, ze is er nog niet maar dat komt vanzelf. Helaas is nu mijn oudste zoontje weer aan de beurt, hij heeft een bacterie opgelopen op zijn ogen, dus die krijgt nu antibiotica. Oh en in de tussentijd was ook de auto nog eens kapot gegaan en was niet meer te maken, gelukkig wel al een andere auto kunnen regelen. Maar goed hoop dat ik mijn portie voor dit jaar wel heb gehad hihi.

Eigenlijk had ik misschien beter een andere titel kunnen kiezen, zoals Murphy’s law of pech, pech en nog eens pech!!!!

Ik moet maar zo denken ‘’na regen komt zonneschijn’’! Toch?!