Wel energie, Geen energie

Iedereen heeft dat wel eens gedaan toen ie klein was, een bloem gepakt en dan een voor een de blaadjes eraf getrokken en er dan bij gezegd, hij houdt van me, hij houdt niet van me en dan in de hoop dat het laatste blaadje ‘’hij houdt van me’’ zou zijn. Dat had ik afgelopen week een beetje, alleen waren de blaadjes mijn dagen en in plaats van ‘’hij houdt van me’’ was het ‘’heb wel energie, heb geen energie’’.  Met een week als deze dat mijn energie niveau zo ontzettend schommelt, dan besef ik des te meer hoe moeilijk te begrijpen deze ziekte is. Ik heb momenten gehad dat ik dacht dat ik de hele wereld aankon en ik had een bepaalde rust over me, ik kon weer meer hebben en dat was fijn want dat heeft ook een positieve invloed op de rest van het gezin. Ik voelde me op die momenten echt goed. Daar heb ik dan ook maar dankbaar gebruik van gemaakt en achterstallige was weggevouwen. Maar daarnaast had ik ook momenten dat ik ’s middags al helemaal afknapte, het gevoel alsof het al ver na mijn bedtijd was. Ook van deze momenten heb ik maar gebruik gemaakt en extra rust gepakt. De griep was nog niet helemaal uit mijn lijf en dat was te merken.

Afgelopen weekend was ook een druk weekend, vrijdag ben ik met mijn moeder en dochtertje naar de huishoudbeurs geweest (leuk maar voor de komende 10 jaar wel weer gezien) en na een paar uur slenteren hadden we het eigenlijk wel gehad. Het was maar goed dat we de keuze hadden gemaakt om naar huis te gaan, want mijn bekkeninstabiliteit begon behoorlijk op te spelen en heb daar helaas het hele weekend last van gehad. Zaterdag werd duidelijk dat de griep/verkoudheidsepidemie binnen ons gezin nog niet voorbij is, sterker nog eigenlijk weer dapper van voor af aan begint. De kinderen beginnen allemaal akelig te hoesten en hun neusjes zitten steeds helemaal verstopt (ondanks de luuf, uien op de kamer, stoombadjes en neusspray), niets mag baten helaas. Met als gevolg dat ze driekwart van de nacht wakker liggen en wij als ouders zijnde dus ook. Ondanks alle verkoudheidjes en griepjes hebben we zondag wel een hele leuke dag gehad. Mijn moeder was jarig, hiep hiep hoera. De jongens hebben lief zitten spelen en af en toe gekletst met de visite en de kleine meid nam het ervan, die heeft bijna de hele middag op bed liggen slapen.

Al met al was het een week met veel ups en downs en een druk weekend. Dit in combinatie met het feit dat mijn lichaam nog aan het herstellen was van de griep, was/ben ik ’s avonds om 20.00u al helemaal op. Ik weet het dan nog tot uiterlijk 21.00u te redden maar dan vallen mijn ogen zo goed als dicht en moet ik echt naar bed, waar ik vervolgens in een coma val. (ook erg gezellig voor mijn man ;) niet dus, gelukkig toont hij heel veel begrip en begrijpt hij het als ik op dit moment zo vroeg naar bed moet. Dank je wel daarvoor). Helaas sta ik ’ s ochtends niet op met een heel uitgerust gevoel, maar goed op dit moment luister ik maar extra goed naar mijn lichaam en dat houdt voor nu even in dat ik ’s avonds om 21.00u het licht uit moet doen. En de dag erna kijk ik wel weer verder, er komt vanzelf wel weer een moment dat ik me beter voel en ’s avonds weer langer op kan blijven.